معرفی برند لوکس و جذاب GUCCI

وقتی به بهترین برندهای دنیا در زمینه مُد و فشن فکر می‌کنید قطعاً Gucci جز سه برند اولی است که به ذهنتان می‌رسد. Guccio Gucci در 26 مارس 1881 در خانواده‌ای از کارگران چرم، در فلورانس به دنیا آمد. در سال 1899 وقتی به قدری بزرگ شده بود که کمک خرج خانواده باشد، به لندن رفت و کار خود را به‌عنوان یک باربر در هتل بزرگ Savoy آغاز کرد. در اینجا بود که او شانس اولین برخورد خود را با پولداران سراسر دنیا پیدا کرد، افرادی که همیشه در سفر و از طبقه مرفه جامعه بودند و Gucci چمدان‌های آن‌ها را جا‌به‌جا می‌کرد. از آنجا که از بچگی در یک خانواده چرم‌کار بزرگ شده بود، هر روز به چمدان‌های چرمی این مسافران و چگونگی فروش این چمدان‌ها به آن‌ها فکر می‌کرد. در همین افکار و آرزوها بود که تصمیم گرفت به خانه بازگردد و در یک کارخانه چرم ایتالیایی به نام Franzi کار کند. این نقطه عطف زندگی او بود، نقطه‌ای که باعث شد او سال‌ها بعد شرکت خود را تاسیس کند.
او در سال 1921 اولین فروشگاه کالاهای چرمی خود را در فلورانس افتتاح کرد. در ابتدا تجارت اصلی Gucci ساخت زین و لوازم جانبی اسب‌سواری بود. از همان ابتدا برای تولید این محصولات از بهترین چرم‌های ایتالیا استفاده می‌شد، همین امر باعث شد خیلی زود افراد مرفه و خانواده‌های اصیل ایتالیایی از مشتریان این فروشگاه باشند. استفاده از چرم مرغوب و طراحی‌های جذاب کم‌کم اشراف انگلیسی را هم به سمت این برند جدید سوق داد و خیلی زود جای خود را در دل این قشر از جامعه باز کرد. این شروع همچنان جزئی جدا نشدنی از طراحی‌های Gucci می‌باشد و نشانه‌هایی از طراحی محصولات سوارکاری در طراحی‌های فعلی Gucci نیز مشاهده می‌شود. مثل نوار قرمز و سبز که از طراحی زین بهره برده است.

Guccio با رونق گرفتن کسب و کارش سه پسر خود را وارد کار کرد و وظیفه گسترش فروشگاه‌ها و همچنین افتتاح فروشگاه‌های رم و میلان را به آن‌ها سپرد. همه چیز تا اوایل سال 1930 به خوبی پیش می‌رفت؛ تا اینکه در این سال‌ها به دلیل تحریم‌های ایتالیا، بازار چرم و تهیه آن به چالش بزرگی افتاد و همین امر کار را برای Gucci بسیار سخت کرد. این اتفاق باعث یک خلاقیت جدید در Gucci شد و آن‌ها به تولید محصولات دیگر روی آوردند. این اتفاق برای اولین بار باعث ابداع و تولید امضای Gucci شد. الماس‌های کوچک بافته شده در همدیگر، با پس زمینه قهوه‌ای در یک پارچه کنفی خرمایی رنگ! در واقع کیف نمادین بامبوی Gucci در چنین شرایط مشابهی در سال 1947 متولد شد. تولید کنندگان Gucci در اواخر جنگ جهانی دوم همچنان در تلاش برای آماده‌سازی مواد اولیه محصولات خود بودند، در همین محدودیت‌ها ایده استفاده از چوب بامبوی ژاپنی برای ساخت دسته کیف‌های منحصر به فرد Gucci به ذهن طراحان رسید. این دسته‌های چوبی و در واقع این اختراع به سرعت ثبت شد و از آن زمان تاکنون جزئی جدا نشدنی از طراحی‌ها و هویت اصلی Gucci شده است.
در سال 1953 اولین بوتیک Gucci در نیویورک افتتاح شد. اما Guccio فقط 15 روز فرصت داشت تا از این موفقیت بزرگ لذت ببرد. پانزده روز بعد از افتتاح بوتیک در نیویورک Guccio از دنیا رفت، اما دهه طلایی Gucci آغاز شد. این بوتیک در زمان بسیار کوتاهی پاتوق افراد مشهور و معروف آمریکایی شد و در زمان کوتاهی به برند محبوب این قشر از جامعه بدل شد.

Elizabeth Taylor و Peter Sellers مشتریان ثابت این بوتیک شدند و Jack Kennedy برای اولین بار وقتی با یک کیف از Gucci مقابل خبرنگاران ظاهر شد، توجه همه را به طراحی این کیف‌ها جلب کرد. Gucci از این استقبال بی‌نظیر نهایت استفاده را کرد و اسم این کیف را به “Jackie” تغییر داد.
Grace Kelly شاهزاده موناکو، با ورود خود به فروشگاه Gucci سر و صدای زیادی ایجاد کرد و یک کیف Gucci بامبو انتخاب کرد. Rodolfo Gucci که آن زمان مدیریت فروشگاه‌های Gucci را به عهده داشت به پاس قدردانی و تشکر از Kelly به Vittorio Accornero، تصویرگر و نقاش ایتالیایی سفارش طراحی یک اسکارف گلدار و لوکس که مناسب با شاهزاده محبوب موناکویی باشد را داد. محصول نهایی Flora نام گرفت، امضای Gucci به همراه 43 نوع گل، گیاه و حشره، از طریق یک الگوی ساده از 37 رنگ در هم آمیخته شده بودند. لوگوی معروفِ دو G که در هم گره خورده بودند در واقع در این زمان معرفی شد تا علاوه بر زیبایی ادای احترامی به Guccio Gucci بزرگ باشد.

در دهه 70 Gucci وارد بازار شرق شد و در اولین گام هنگ کنگ و توکیو را فتح کرد و بوتیک‌های خود را در این دو شهر افتتاح کرد. با این حال بیشتر ناظران بر این باور بودند که دوران طلایی Gucci رو به پایان است، علت این گمانه‌زنی‌ها حواشی زیادی بود که در اطراف خانواده Gucci همیشه در جریان بود، که بزرگ‌ترین آن دعواها و اختلاف‌نظرهای شدید پسران و نوه Guccio بود. در ادامه این اختلافات پسر Rodolfo، عمویش را از Gucci کنار گذاشت. با تمام این حواشی و اتفاقات آن‌ها در سال 1981 اولین مجموعه لباس‌های آماده خود را به بازار عرضه کردند. اما توجه همیشگی، که Gucci انتظار آن را داشت نگرفت و شرکت در آستانه ورشکستگی قرار گرفت.

زندگی دوباره و معجزه TOM FORD
تمام شایعات و حواشی همیشه درست از آب در نمی‌آیند. زمانِ احیای Gucci فرا رسیده بود. درست زمانی که Gucci از نظر برندینگ و بازار، در موضع ضعف قرار داشت، Dawn Mello به‌عنوان مدیر خلاقیت و طراحی Gucci منصوب شد. او که مدیرِ سابقِ Bergdorf Goodman بود وقتی به Gucci پیوست تیم بزرگی را هم با خود به این مجموعه اضافه کرد. Richard Lambertson به‌عنوان مدیر طراحی، Neil Barrett به‌عنوان طراح لباس‌های مردانه و از همه مهم‌تر Tom Ford به‌عنوان طراح لباس‌های آماده زنانه به Gucci پیوستند. در زمان مدیریت Mello، کفش‌های جدید Gucci (در واقع همان Loaferهای معروف) با رنگین‌کمانی از رنگ‌ها رونمایی شدند و پایه این کفش‌ها که در حال حاضر هم تولید می‌شوند در آن زمان گذاشته شد، اما بازار به طرح‌های دیگر Mello بازخورد خوبی نشان نداد و Mello مجبور شد در سال 1994 Gucci را ترک کند و به Bergdorf بازگردد.

ناجیِ اصلی، برنده واقعی
در واقع می‌توان گفت در همه محافل ژورنالیستی و گفتگو‌هایی که بین فعالان حوزه مد و فشن صورت می‌گیرد از Tom Ford به عنوان ناجی اصلی Gucci در آن زمان یاد می‌شود. Tom Ford بعد از جداییِ Mello، مدیر بخش خلاقیت و طراحی Gucci شد. او حلقه گمشده Gucci را به آن اضافه کرد. Tom Ford خلاقیت خود را با ریشه‌های Gucci ترکیب کرد و همچنین جذابیت‌های جنسی بیش از حد که در آن زمان تقریباً روی هیچ باندی پیدا نمی‌شد را، وارد Gucci کرد. او با ارائه Slinky Slip‌ها (در واقع لباس‌های جذبِ بلند و باز) و همچنین کت‌های به‌شدت جذاب و اغوا کننده‌اش کاملاً با جریان مینیمالیستی و کلاسیک آن زمان در تضاد بود و همین امر باعث استقبال گسترده بازار و مشتریان از این طراحی‌ها بود. Tom Ford به‌عنوان یک ستاره نوظهور و تابو شکن شناخته شد و او در همین زمان تیم کهکشانی خود را هم به دنیا معرفی کرد و بسیاری معتقدند پایه‌گذاری نسل بعدی متفکران و خلاقان مُد و فشن این تیم بودند.
Carine به‌عنوان عکاس و Mario Testino به‌عنوان استایلیت. این تیم سه نفره در آن زمان استانداردهای مُد و فشن را در زمینه تبلیغات، طراحی و اجرا به کلی متحول کردند. یکی از معروف‌ترین کمپین‌های این تیم شاید Carmen Kass باشد. در این کمپین تصویری تقریباً برهنه نشان داده می‌شود که موهای زیر شکم یک مدل به شکل G تراشیده شده است. این کمپین سر و صدای بسیار زیادی ایجاد کرد، تا جایی که به Tom Ford لقب Sex Sells داده شد. تابو‌شکنی همراه با خلاقیت همیشه با موفقیت همراه بوده است. افزایش فروش Gucci در آن سال‌ها Ford و Gucci را به یک فوق ستاره تبدیل کرد و فروشی معادل 10 میلیارد دلار داشت. در سال 2004 آژانس Pinault Printemps Redoute که Gucci را خریداری کرده بود با Ford به اختلاف نظر خورد. او در این زمان بود که حس کرد وقت جا به جایی فرا رسیده است و دیگر نمی‌تواند راحت به کار خود ادامه بدهد. در یک بازه زمانیِ تقریباً فراموش شده در تاریخ Gucci Alessandra Facchinetti به‌عنوان طراح لباس‌های زنانه وارد Gucci شد، اما این همکاری بی‌نظیر فقط دو فصل طول کشید و در سال 2005 به پایان رسید.

بازگشت به ریشه‌ها
در زمان جدایی این دو غول بزرگ طراحی، نوبت به Frida Giannini رسید. او از سال 2002 با Gucci همکاری می‌کرد، اما هیچ‌وقت دیده نمی‌شد و همیشه پشت صحنه بود. در سن 24 سالگی مسئولیت مدیریت طراحی و تولید کیف‌های دستی Gucci را داشت، خط تولیدی که حکم یک گاوصندوق بزرگ پول را همیشه برای Gucci داشته است. او پس از آن به مسئول نظارت و کنترل کیفیت و طراحی کل لوازم جانبی و اکسسوری Gucci ارتقا پیدا کرده بود و پس از همه این‌ها به نظر می‌رسید آماده است تا سُکان اصلی Gucci را به‌دست بگیرد.

Giannini جنسیت زدگی FORD را کنار گذاشت، و در عوض تمام تمرکز خود را روی هویت و ریشه‌های Gucci گذاشت. به نظر می‌رسید او به دنبال احیای همیشگی Gucci و پایه‌گذاری اصولی طراحی‌ها به دور از موج‌ها و حواشی همیشگی این برند است. او به چاپ نمادین Flora بازگشت. امضا را به روی محصولات دوباره قرار داد و همان نوار سبز و قرمز و کیف بامبو را دوباره طراحی کرد و جان تازه‌ای به Gucci بخشید. با بزرگ‌تر شدن و معروفیت بیشتر، حاشیه هیچ‌وقت از Gucci دور نبود، این بار اما کمتر. در سال 2011 Giannini فاش کرد که مخفیانه به مدت دو سال با مدیر عامل گوچی، Patrizio di Marco، در رابطه بوده است. این راز بعد از مدت‌ها گمانه‌زنی پاپاراتزی‌ها در مورد روابط آن‌ها فاش شد و در آن سال سر و صدای زیادی ایجاد کرد. این زوج در نهایت در سال 2013 صاحب دختری به نام Greta شدند و دو سال بعد از آن ازدواج کردند. رویکرد Giannini مثل بچه‌دار شدن، ازدواج و خانواده دوستی برای مدتی علاقه‌مندان را راضی نگه داشت اما در نهایت به دلیل افت فروش و بررسی‌های ضعیف توسط ژورنالیست‌های مد و فشن، Gucci او را اخراج کرد و فقط چند روز بعد Patrizio di Marco هم اخراج شد.

ین چرخ نمی‌ایستد
در سال 2015 پس از یک دوره نسبتاً ضعیف، این برند جذابAlessandro Michele را به‌عنوان سرپرست تیم خلاقیت و طراحی خود منصوب کرد. زمانی که Gucci اعلام کرد این مسئولیت را به Michele می‌سپارد به نظر می‌رسید او بعد از غول‌هایی مثل Tom Ford و Giannini برای این کار زیادی گمنام باشد. اما او بیش از 12 سال بود که با Gucci همکاری می‌کرد و آماده بود تا وارد بازی شود.اولین حرکت بزرگ و عجیب او بعد از گرفتن مسئولیت، تنها پنج روز قبل از رونمایی از مجموعه پاییز و زمستان، کنار گذاشتن آخرین مجموعه مردانه Giannini بود. او کل مجموعه را فقط در پنج روز دوباره طراحی کرد و یک ماه بعد اولین مجموعه زنانه او در میلان روی باند رفت. نتیجه بسیار شگفت‌آور بود و باعث تحسینِ اکثر منتقدان مُد و فشن شد. در میان تمام تعریف‌ها می‌توان به تمجید Tom Ford از او هم یاد کرد که در مصاحبه‌ای گفته بود: «او وقتی با من هم کار می‌کرد یک طراح درجه یک در زمینه کیف دستی بود». Michele خیلی سریع به شهرت رسید و به یک ستاره تبدیل شد، دقیقاً مثل مدیر قبلی Tom Ford! اما او هدفش را خیلی بزرگ‌تر از پول قرار داده بود، هنر و برندسازی تاریخی.

Michele در سال‌هایی که به‌عنوان مدیر خلاقیت و طراحی Gucci مشغول است، نشان داده است که ذهنش عاشق پیچیدگی، تصورات رویایی و همینطور تفکر ماکسیمالیستی است. او با کریستال‌ها؛ طرح‌های رنگی پُر جنب و جوش و نمادهایی مانند اژدها می‌سازد و همچنین نشان داد که به فرهنگ پاپ و همچنین آگاهی اجتماعی اِشراف کامل دارد. در واقع می‌توان گفت او Gucci را به آن دروانِ طلایی Tom Ford بازگرداند، اما این بار محتاطانه و با درایت بیشتر. این درایت از جایی نشات می‌گیرد که او درک درستی از داستان و تاریخ برند دارد و نشان داد می‌تواند نماینده مناسبی برای چنین برند بزرگی باشد. در زمان مدیریت او در سال 2018 باغ Gucci در کاخ تاریخی Palazzo della Mercanzia افتتاح شد. به همراه یک رستوران که تماماً با اجناس برندِ بوتیک، تزیین و شخصی‌سازی شده بود. با نگاهی سطحی به این باغ، به زاویه دید Michele بیشتر نزدیک می‌شویم، تاریخچه غنی این برند ایتالیایی با فاکتورهای امروزی آمیخته شده‌اند و به ما نشان می‌دهد که برای نوشتن تاریخ Gucci به زمان خیلی بیشتر از این نیاز داریم.

تازه چه خبر؟
موفقیت Gucci را امروزه از موسیقی متنی که از آن منتشر می‌شود می‌توان اثبات کرد. برند ایتالیایی علاوه بر قدمت زیاد، با شرایط اجتماعی روز هم خوب جور شده است و همیشه در فضای مجازی دیده می‌شود. Lil Pump با ترانه Gucci Gang دنیا را فتح می‌کند و Rick Ross در مورد Gucci رپ می‌کند. باید اعتراف کرد مدیرت خلاقیت طراحی فعلی Gucci یعنی Michele یک نابغه است. البته ناگفته نماند که او تمام ابزاری که می‌خواهد را دارد.

Gucci امسال 100 ساله می‌شود و مجموعه جدید Michele نقطه عطفی در تاریخ Gucci باید باشد. بطور غیر منتظره‌ای دوباره به تاریخ Gucci بازگشته است. این روش همیشه در سالگردها و اینطور بازه‌های زمانی بسیار مرسوم است و Michele به خوبی از عهده آن بر آمده است. Michele به ریشه‌های سوارکاری و نشانه‌های سبز و قرمز بازگشته است، اما با خلاقیت و تابو شکنیِ بسیار کنترل شده‌ای، که بسیار یادآور موفقیت Tom Ford در آن دوره طلایی است.
کت مخملیِ قرمزی که به‌قول Michele در 1996 توسط Gwyneth Paltrow معروف شد، این بار با شانه‌هایی برجسته‌تر، بند چرمی و تغییرات دیگر دوباره دیده می‌شود. این بار هم برای خانم‌ها و هم برای آقایان. اما مجموعه امسال شگفتی‌های دیگری هم داشت. Michele قطعاتی را از طراحی‌های Balenciaga را در طرح‌های خود استفاده کرده بود. «Belenciaga زیر مجموعه همان هولدینگ Kering است که Gucci را خریداری کرده است».

وقتی نمایش شروع شد رسانه‌ها و خبرنگاران در شبکه‌های اجتماعی به اولین موضوعی که پرداختند همکاری Gucci و Belenciaga بود. Michele با اجازه طراح این برند، از نمادها و فرم‌های Belenciaga از جمله، ژاکت‌های پاییز 2016 و همچنین تاپ و شلوار و لِگ‌های بهار 2017 استفاده کرده بود. همه این طرح‌ها و نمادها با خلاقیت و نمادهای Gucci آمیخته شده بود و زرق و برق این نمایش را بیشتر از همیشه به رخ می‌کشید. لباس‌هایی تزیین شده با بدلیجات و هنر مدرن اما وفادار و با تاکید بر دوخت کلاسیک.
در مجموعه 2021، Michele وجه اشتراک خود با جامعه مخاطب خود را به خوبی پیدا کرده است و از آنجایی که استفاده از نمادها و فرم‌های برندهای دیگر در طراحی‌ها یک اتفاق نادر در دنیای مُد است، به‌دلیل سر و صدای زیاد خبرنگاران و ژورنالیست‌های دنیای فشن، François-Henri Pinault مدیر عامل هودلدینگ Kering در بیانیه‌ای مکتوب و رسمی که منتشر کرد به دفاع از این طراحی‌ها پرداخت: «امروز شاهد همسو شدن دیدگاه‌ها و خلاقیت‌های مبتکرانه و هوشمند طراحان خود هستیم و این چیزی جز پیشرفت برای دنیای مُد به همراه ندارد. این دقیقاً همان چیزی است که مردم می‌خواهند. این دیدگاه نه تنها یک حرکت رو به عقب نیست بلکه همیشه سوالات رو به جلویی مثل اینکه در زمانه ما چه می‌گذرد؟ و یا کنوانسیون‌های ما به چه صورت باید تنطیم شود را مطرح می‌کند».

در کنفرانس مطبوعاتی این مجموعه، Michele در مورد تاریخچه و قدرت صد ساله Gucci صحبت کرد و اضافه کرد این میراث با اکران فیلم خانه Gucci با بازی Lady Gaga و کارگردانی Ridley Scott بر روی پرده نقره‌ای نمایش داده می‌شود. در واقع حقیقت غیرقابل انکار این است که Gucci به اندازه برندهای مُد پاپ است و Michele کاملاً بر این موضوع مسلط است. او به خوبی می‌داند Gucci و او به خوبی فرهنگ‌سازی می‌کنند و از این امر در کنار طراحی لباس و اکسسوری‌ها لذت می‌برد. در مصاحبه دیگری Michele می‌گوید: «جوانان به برند ما به‌عنوان یک پلتفرم یا یک مکان نگاه می‌کنند، آن‌ها همیشه Gucci را در میلیون‌ها زمان و مکان مختلف تجسم می‌کنند و ما این موضوع را به خوبی می‌دانیم». این صحبت او در موزیک ویدئویی که او با دوست فیلم‌سازش Floria Sigismondi ساخته است کاملاً مشهود است. سوپراستارهایی که روی فرش قرمز راه می‌روند و فضای رویایی این ویدئو به ما یادآوری می‌کند که دنیا به زندگی بازگشته است، این یک بازگشت با شکوه بعد از پاندمی کرونا بود، Michele در پایان گفت: «این یک زمین بازی است که همه می‌توانیم در آن شریک باشیم».
فرش قرمز House of Gucci
Lady GAGA با ظاهری که سر تا پا توسط طراح ارشد Gucci، طراحی شده بود به روی فرش قرمز قدم گذاشت. Michele برای این مراسم و فیلم خاصِ Gucci سنگ تمام گذاشته بود. یک لباس بنفش بسیار شکیل و پُر زرق برق، با یک جوراب شلواری توری که هیجان این ست را دو چندان می‌کرد. البته که این لباس در جریان کت واک نوامبر Gucci در هالیوود لو رفته بود اما هنوز برای Lady GAGA خوب و جذاب به نظر می‌رسید.

Salma Hayek یک لباس طلایی شخصی دوزی شده را به تن کرده بود و با صندل‌های Platform خود، خوب به نظر می‌رسید. طراحی این لباس، فرم بدن و همچنین چهره کلاسیک او را به خوبی کنترل کرده بود.

Jared Leto به کالکشن رنگارنگ Gucci سر زده بود و یک ژاکت و شلوار مخملی آبی که شانه‌هایش گشاد بود را به تن کرده بود و با یک جفت چکمه سفید ست خوبی را نمایش می‌داد. اما نکته جالب توجه کیف غیر طبیعی بود که Leto در این مراسم به دست گرفته بود، یک کیف که به شکل قلب انسان بود. البته که او در 49 سالگی هم هنوز جذاب به نظر می‌رسد و می‌تواند قلب خیلی از ما را تسخیر کند.

Adam Driver که در واقع نقش اصلی فیلم را دارد، «نوه بنیانگذار گوچی»، با یک کت شلوار Burberry سرمه‌ای روی فرش قرمز آمد، ناگفته نماند که او اخیراً چهره تبلیغاتی عطر خانه مد Hero هم شده است و به‌نظر می‌رسد به‌عنوان مدل و سفیر برند در دنیای مُد و فشن بیشتر شاهد حضور او خواهیم بود.
Camille Cottin، هنر پیشه فرانسوی این فیلم هم، با یک شلوار Pallazo و پیراهن نازکی که پوشیده بود، به همراه زیورآلات طلای خود، به روی فرش قرمز آمد، ابتدا کلاسیک به نظر می‌رسید ولی فکر می‌کنیم کم کم به سبک ستارگان هالیوودی نزدیک می‌شود.
در کل می‌توان گفت لباس‌ها و مراسم، ما را به سبک باروک از دید Gucci هدایت می‌کند و این مراسم به هویت و ریشه‌های ‌Gucci به خوبی پایبند بوده است.