نیما سمیعی، متولد 19 آبان ۱۳۶۶ در تهران است. از ۱۵ سالگی به عکاسی علاقه‌مند شد و از سال ۲۰۱۲ به صورت حرفه‌ای در این شغل فعالیت می‌کند. او در سال ۲۰۱۵ به عنوان عکاس، ویدئوگرافر و کارگردان به حوزه فشن وارد شد. نیما معتقد است که دوره‌های عکاسی و آکادمیک شما را به عکاس فشن تبدیل نمی‌کنند، بلکه تجربه در صنعت فشن راز موفقیت در این شاخه از عکاسی است. در واقع شما باید در داخل بدنه فشن فعالیت کنید تا بتوانید یک عکاس حرفه‌ای فشن شوید. او اخیراً با ۴۵ برند مطرح و مدل معروف همکاری کرده است. نام برندهای مطرحی مانند Chanel, Celine, Elie Saab, Versace ,Balmain, Valentino, Alberta Ferretti, Philipp Plein Philosophy, Jean Paul Gaultier وة در رزومه او می‌درخشند. مدل‌های زیادی در کمپین‌ها جلوی دوربین او قرار گرفته‌اند، افرادی مانند Bella Throne Kat Graham, Sofia Resing, Hannah Ferguson, Noel Capri kate Kolin, Martha Hunt, Beatrice Brusco و.. به‌علاوه که او در فشنشوها از سوپر مدل‌هایی مانند Gigi Hadid, Bella Hadid, Cara Taylor , Cara Delevingne, Irina Sheyk Stella Maxwell, Vittoria Ceretti, Elizabeth Grace, Kendal Jenner عکاسی کرده است. او به عنوان کارگردان هنری با بیشتر برندهای سطح بالا همکاری کرده؛ در فستیوال کن و ونیز نیز به عنوان مسئول روابط عمومی در بخش عکس حضور داشته. نیما برای کاور و تبلیغات مجله وگ هم عکاسی می‌کند. اما به گفته خودش، فضایی که امروز در آن قرار دارد ربطی به استعدادش یعنی عکاسی ندارد.
به نظـرتان مشخصـه‌های اصلــی بـرای نقــد یک عکس چیست؟
هیچ مشخصه‌ای برای نقد یک عکس وجود ندارد. هر نکته و نقدی نسبت به هر عکس و عکاسی یک موضوع کاملاً شخصی است. به عبارتی نظر و استانداردهای من نسبت به یک اثر یا یک عکس کاملاً قابل احترامند تا وقتی که نظر من شخصی بماند. به محض بیان از قالب انتقاد و نظر شخصی به حرف بدون اعتبار تبدیل خواهد شد. (نظر کاملاً شخصی است) می‌توان گفت تکنیک عکاسی و کیفیت قابل نقد است؛ اما عملاً فرهنگ بررسی یک عکس یا نقد یک عکس دیگر در من وجود ندارد. نکته دیگر اینکه قضاوت یک عکس بستگی به نقد و جایگاه شما در زمینه کاری و اجتماعی‌تان دارد؛ اما در زمینه مد، عکس خوب یک کار گروهی محسوب می‌شود. در زمینه عکاسی Comercial و ADV نکاتی مثل استایلینگ، میکآپ، لایت، پست پروداکشن، ادیت و… همه با هم یک عکس را می‌سازند که هر بخش به صورت مجزا قابل نقد و بررسی است.
قبل از فشردن شاتر چه چیزهایی را چک می‌کنید؟ امضای شما چیست؟
۲ سال قبل می‌توانستم جواب بهتری به این سوال بدهم؛ اما امروز با توجه به اینکه دستیار من همیشه قبل از من ست-آپ را انجام می‌دهد (باتوجه به bebrief) اگر بخواهم نکته‌ای را چک کنم بعد از فشار دادن شاتر خواهد بود نه قبلش. فکر کنم قبل از فشار دادن شاتر باید فقط مطمئن باشی که دوربین روشن است یا خیر؟ بارها در مورد امضای خودم روی عکس‌ها فکر کرده‌ام که چه المانی می‌تواند من را پرزنت کند یا با چه نشانه‌ای می‌توانم در عکس خودم را ماندگار کنم؛ البته همچین مسئله‌ای واقعاً الزامی نیست.
از فشـن‌شــوهــای کــدام برنــدهــا عکاســی و فیلم‌بـرداری کرده‌اید؟ و کدام یک برای شمـا دوست‌داشتنی‌تر بود؟
تقریباً در تمامی شوهای معتبر میلان و پاریس حضور داشتم و فیلم‌برداری و عکاسی کردم. بهترین شو همیشه برای من Versace است؛ هم برای ارتباط مستقیم با برند و هم از نظر تجربه. همیشه بعد از شوهای Versace در زمینه کاری یک اتفاق خوب برای من می‌افتد. اما اگر بخواهم یک شو انتخاب کنم آخرین کالکشن Karl Lagerfeld با Chanel در پاریس سال 2018 است که با اولین شو Chanel که به عنوان مهمان دعوت بودم مصادف شد. با توجه به فضای حاکم و اولین تجربه شخصیم در Chanel، این شو همیشه در ذهن من خواهد ماند. در میلان هم شوهای Alberta Ferretti همیشه برای من جذاب هستند. باز هم بخاطر ارتباط مستقیم با برند و آزادی که داخل شو یا بک استیج به من داده می‌شود.
اصلی‌ترین چالش عکاسی در فشنشوها )یا سخت‌ترین بخش آن (چه چیزی است؟
شناخت. بزرگ‌ترین چالش می‌تواند شناخت تو نسبت به Show باشد. باید برند را بشناسی، مدل‌ها را بشناسی، کانسپت شو را بدانی، اِشراف تو در زمینه مد می‌تواند کمک بزرگی باشد تا بتوانی عکس و فیلم‌های بهتری را فراهم کنی. چالش مهم بعدی پیدا کردن ارتباطات کاری مفید است.
عجیب‌ترین )یا جذاب‌ترین (لوکیشن عکاسی که تابه‌حال در آن عکاسی کردید کجا بوده؟
هر پروژه و هر لوکیشنی جذابیت‌های خودش را دارد و همیشه اتفاقات عجیب هم می‌افتد. اما بین لوکیشن‌های مختلف، جنوب ایتالیا به‌خصوص Sardinia را خیلی دوست دارم.
آیا تابه‌حال به این فکر کرده‌اید که دلتان بخواهد از شخص خاصی عکاسی کنید؟
همیشه در شوها با بلاحدید کار کردم؛ اما خیلی دوست دارم یک پروژه مجزا ADV یا Cover با بلا کار کنم. با توجه به دوستی کوچکی که بین ما هست ۲ بار هم در سال ۲۰۱۹ موقعیت این کار پیش آمد؛ اما متاسفانه فعلاً امکان رفتن به نیویورک‌سیتی برای من وجود ندارد.
عکاسی از چه چیزی برای شما لذت‌بخش‌تر است؟
واقعیت این است که عکاسی از چیز خاصی برای من جذاب نیست؛ بلکه فضایی که در آن عکاسی می‌کنم برایم جذابیت دارد.
اگر بگویند فقط می‌توانید یکی از عکس‌هایتان را چاپ کنید و به دیوار بزنید، آن عکس کدام است و چرا؟
یادم می‌آید که سال ۲۰۱۰ در ایران مادربزرگم از بیماری رنج می‌برد و چند روز قبل از اینکه ما را ترک کند با دوربین 500D Canon عکسی از او گرفتم و آن را برای مادرم چاپ کردم. دوست دارم آن عکس را برای خودم هم چاپ کنم و در خانه‌ام در میلان داشته باشم.
تا آخر عمر فقط می‌توانید از یک لنز استفاده کنید، آن چیست؟
انتخاب سختی است؛ اما اگر مجبور باشم 85 Fix را انتخاب می‌کنم.
به کدام شاتتان بیشتر از همه افتخار می‌کنید؟
در بین کارهای حرفه‌ایم به عکسی که از Sofia Resing برای مجله Numero گرفتم. پورتفولیوی من در زمینه شو و ADV همیشه برای خودم قابل قبول بوده؛ اما از سال ۲۰۱۸ تصمیم گرفتم کار خودم را با مجلات مد هم پیگیری کنم. اولین کاوری که کار کردم با Sofia Resing بود و باعث شد که این کار جذابیت خاصی برای من پیدا کند.
در محل سکونت شما چه لوکیشن‌های جذابی برای عکاسی وجود دارند؟
در ایتالیا تقریباً همه جا جذاب است؛ اما وقتی به قلب ایتالیا سفر می‌کنید هر گوشه‌ای از فلورانس یا رم یک لوکیشن جذاب به حساب می‌آید.
روی موبایل و کامپیوتر از کدام برنامه‌ها و اپلیکیشن‌ها برای ادیت عکس استفاده می‌کنید؟
روی موبایل فقط lightroom را دارم که به هیچ وجه استفاده نکردم. برای عکس تقریباً هیچ اپلیکیشنی ندارم. روی کامپیوترم از lightroom photoshop, Premiere, After effect استفاده می‌کنم.
وب‌سایت و کتاب عکاسی مورد علاقه شما کدام است؟
وب‌سایت خاصی در ذهنم نیست؛ اما روزانه ۲ ساعت روی وب‌سایت models.com وقت می‌گذرانم. امیدوارم این وب‌سایت‌ها بین عکاسان و مدل‌های ایرانی بیشتر استفاده شود. در مورد کتاب حضور ذهن ندارم، اما آخرین کتابی که بررسی کردم Analogies از Stuart Franklin بود.
این شغل چه چیزهایی را در وجود شما تغییر داده است؟
مهم‌ترین چیزی که از آن الهام گرفتم این بود که شخصیت بسیار جلوتر از توانایی و استعداد فرد است. شغلی که دارم و فضایی که در آن هستم، من را روز به روز به ثبات نزدیک‌تر می‌کند.
الگوهای قدیمی و جدید شما در عکاسی چه کسانی هستند؟
Giampaolo Sgura و Mariano Vivanco عکاسان مورد علاقه من در زمینه مد هستند. عکاسان جدید هم Greg Swales در زمینه فشن؛ به نظر من فوق‌العاده است.
عکاسی مدلینگ و فشن چه تاثیری در نحوه لباس پوشیدن خودتان داشته است؟
تاثیرش بسیار زیاد بوده؛ به خصوص به خاطر علاقه‌ای که خودم به این موضوع دارم. اما فقط از برخی چیزها الهام می‌گیرم.
منابع الهام شما برای این شغل چه چیزهایی هستند؟
موزیک نقش بسیار مهمی برای من دارد، چه در فیلم و چه در عکس. هر بار که کار جدیدی به من پیشنهاد می‌شود، موزیک گوش می‌دهم و خودم یا کار را تجسم می‌کنم؛ تا جایی که موزیک خسته‌ام کند. در ویدئو هم همینطور است. هر وقت پروژه‌ای دارم، اولین سوالی که از مشتری می‌پرسم سلیقه موسیقیایی اوست.
فکر می‌کنید تفاوت‌های اصلی حوزه فشن در ایران و خارج از ایران چیست؟
در حوزه فشن تفاوت‌های فرهنگی زیادی دیده‌ام. بارها دیده‌ام که خواننده‌ای اصرار می‌کند که اثرش را بخرند و کپی نکنند؛ در حالی که لباس Chanel فیک می‌پوشد. بارها دیده‌ام که هنرمندی مدعی شده که اثرش را بخری نه کپی آن را، در حالی که کفش فیک Zanotti می‌پوشد. در ایران اطلاعات و شناخت در زمینه مد بسیار پایین است. منابع اطلاع رسانی مد در ایران خیلی ضعیف هستند. فقط تصور کنید که در ایران هم Vogue یا Numero یا Glamour و… داشتیم. این موضوع چقدر می‌توانست ما را کمک کند؟ حضور برندهای ایرانی در جوامع بین‌المللی چقدر می‌توانست به پیشرفت برندها کمک کند؟ اما متاسفانه این چیزها را در کشور نداریم. مدل‌ها و برندهایی را می‌بینم که بسیار در ایران مدعی و قابل احترامند، اما در حوزه بین‌المللی به هیچ وجه جایگاهی ندارند؛ این بزرگ‌ترین لطمه به فضای مد در ایران است. متاسفانه مدل‌های ایرانی بسیار ضعیف هستند. این واقعیت را بپذیریم یا نه، در زمینه مد بسیار ضعیف هستیم. اما بدترین موضوع این است که مخاطب داخل ایران این موضوع را نمی‌پذیرد.
نظرتان درباره مجله پُــل چیست؟
قبلاً اطلاعات کافی نداشتم، اما همان‌طور که گفتم این فضا می‌تواند بهترین کمک برای ارتقا فرهنگ مد و عکاسی بین ایرانیان باشد. این موضوع واقعاً خوشحال کننده است که سیاست شما و سوال‌های مطرح شده در راستای کمک به این موضوع بنا شده‌اند.
